Bir gün eve bir kadın geldi ve şöyle dedi: “Rahip! “Şeytanın peşinden gittim ve kocamı yine aldattım” dedi. Rahip sinirlendi ve şöyle dedi: “Bu ayıptır, günahtır, kocamı aldattığımı söyleyerek geri dönüyorsun.” Artık en azından “ayaklarım kayaya sıkıştı” deyin, anlarım.” Bu durum kadınlar arasında hemen yayıldı. Kilise’deki güç azalmadı; kadınlar artık şöyle diyor: “Kayaya takıldım” . “; Rahip vaaz veriyordu. Bir gün yaşlı rahip öldü. Yerine gelen yeni rahip ‘transfer edilmeyen’ oturumlarını sürdürmeye devam etti. Durumdan habersiz, “Bu şerefli ülkeye bakın. Şöyle konuştu: “Kadınlar kayanın tepesine çıksa gelip itiraf ederler. » Bir gün rahip ve belediye başkanı buluşup konuşmaya başladılar. Rahip belediye başkanına sordu: “Sayın Belediye Başkanı, yolları hemen onarın. Köyün kadınları neredeyse her gün kayaların üzerinde yürüyor…” Durumu açıklayan ilk rahip olan köy muhtarı gülmeye başladı. Bu davranışından çok üzülen rahip, Başkan’a yüksek sesle cevap verdi: – “Başkanım siz gülüyorsunuz ama en çok kızan eşiniz…